NEFSE DERS ŞİİRİ MEHMET KAYALAR

Fâniye hiç göz atma,
Gâyyaya sen de batma
Derdine derdi katma
O’dur Rahimi Şafi
İlâhi ente kâfi…
O’dur her şeyde fâil,
Ömrünü etme zâil,
Rahmetten olma gâfil
Gitsin gönül firâki
İlâhi ente bâki…
Elbet O’dur medet-res,
Biçâre sen sesin kes;
Âlem bütün verir ders
Kalbinden at merakı
İlâhi ente bâki…
Eltâfını düşün sen
Varmı ki onda hissen
İnsan isen eğer sen
Hamd et Rahmana her an;
Hâllakının bu ihsan….
Gördüklerin kaderden
Zavallı çık kederden
Umma medet beşerden;
Mücib Hakim-ü Şâfi
İlâhi ente kâfi…
Hikmet eli yazanmış
Alem bütün bezenmiş,
Arif bunu sezenmiş
İster isen cemâli
Yırt perde-i dâlâli…
Hikmetlerin ne hoşmuş
Alem ilahi coşmuş
Senden gayrisi boşmuş
Gitsin gönül firâki
İlâhi ente bâki…
Eşya cemale ayna
Baksın gönül ihsana
Kansın bu ruh gufrâna
Rahman Rahim-ü Şâfi
İlâhi ente kâfi…
Hakikât arşda gezdim,
Esrârı lütfu sezdim,
Ya Rab ki bezmelestim
Rahman Rahim-ü Şâfi
İlâhi ente kâfi…
Seyrân eder bu adem
Esmâya ayna alem,
Kalmaz ki ruhta mâtem
İster isen Cemâli
Yırt Perde-i dâlâli…
Dem vurma kîl-ü kâlden,
İbret al ehli hâlden,
Doymaz gönül visâlden,
Rahmet Rahim-ü Şâfi
İlâhi ente kâfi…
Kem göz sakat nazardır;
Bakman yaman hâtârdır.
Fitne od’dan beterdir;
Zikreyle sen de hakkı
İlâhi ente bâki…
Çok hoş tevekkül elbet
Olsun da hakka mesned,
Kâr mümine meveddet,
Fesaddan et tevâkki,
İlâhi ente bâki…
Madem gelir Sâmedden
Bağırma sen de dertten
Kurtul nefsâni bend’den
İster isen visâli
Yırt perde-i dâlâli…
İnsanı kamil olsan
Hallak’ına kul olsan
İmanla nuru bulsan
Zikreyle sen de Hak’kı
İlâhi ente bâki…
Ondan gelen ne hoştur,
Fikr’et de ruhu coştur,
Gayrisi cümle boştur
Mücib Hakim-ü Şafi
İlâhi ente kâfi…
Esbâbı sil gönülden
Tevhide dal derinden
Hiç düşmesin dilinden
Sensin Rahim-u Şâfi
İlâhi ente kâfi…
Buldun ne hoş devâyı
Attınsa masivâyı
Yanmaz gönül sarâyı
Aşkın biter firâkı
İlâhi ente bâki…
Mâkam-ı şükrü bil sen
Deryayı fikre dal sen
Kimin bu suret ahsen?
İster isen cemâli
Yırt perde-i dâlâli…
Gönül sever hicâbı,
Kaldırma sen nikâbı
Haktan gelir hitâbı
(latâknatu) ne söyler,
Mevlâ güzel ne eyler…
Hidâyeti edensin
Gönül mâhbubu sensin
Nûrunla ruh bezensin
Rahman Rahim-ü Şâfi
İlâhi ente kâfi…
Mehmed Kayalar